REFLEKTIM!

      Shtypi eshte nje mjet qe na ndihmon ne perditesimin e ngjarjeve.Shpesh here kerkojme me te miren, por sic e thote dhe nje fjale e urte, e mira nuk ka fund.

     Sot ne gazeten "Panorama" eshte botuar nje artikull i ambasadorit suedez ne Tirane 

Johan Ndisi mbi lirine e shtypit ne Suedi.

                                           

                                             Johan NDISI Ambasadori i Suedise ne Shqiperi

" Sot Suedia feston 250 vjetorin e lirise se shtypit. I miratuar nga Parlamenti suedez ne 2 dhjetor 1766.... Ai ishte i pari ne bote qe mbrojti me Kushtetute te drejten per tu shprehur..."

      Ishte ky nje citat qe i referohet artikullit ne fjale. Me beri shume pershtypje ky fakt, sepse cdo dite flasim per lirine e shtypit, ngreme zerin, por asnjehere nuk arrijme te arrijme aty ku duam. Kjo vjen si pasoje e politikes e cila keqmenaxhon median e shkruar dhe ate televizive.

Te habit vertet fakti sesi nje vend i vogel, qe ne ate kohe ka pasur nje pragmatizem ne mentalitetin e tij, pra ecja perpara e nje vendi, mund te behet vetem me ane te inovacionit ne cdo aspekt te jetes.

Kjo e drejte, gjithashtu vjen " 10 vjet perpara Deklarates se te Drejtave ne Virgjinia dhe pothuajse 25 vjet perpara Deklarates Franceze te te Drejtave te Njeriut dhe te qytetarit", vazhdon artikulli.

Si eshte e mundur sot, pas 2 shekujve, ne shekullin e dixhitalizmit, ku teknollogjia ka arritur stadet me te larta, ne nje pjese te mire te globit, kjo e drejte nuk respektohet, por perkundrazi, neperkembet dhe shkelet mizorisht nga klane te ndryshme per hir te interesave te tyre klanore?

Liria e individit do te thote liria e jetes. Cdo kush prej nesh eshte i lire te beje zgjedhjen e vet, te veproje ne liri, gjithmone brenda standartave ligjore, duke iu pershtatur ambientit ku jeton dhe ne te mire te komunitetit.

Pikerisht, Suedia, e ka arritur kete faze te jetes. Njihet si nje nga shtetet sociale me te perparuara, edhe pse si cdo vend, problemet nuk mungojne. Ne rastin ne fjale, eksperienca e Suedise na le te kuptojme qe duhet te jemi pikerisht ne qe me vullnetin tone te bejme te mundur ecjen perpara te medias si asaj te shkruar ashtu edhe asaj televizive.

Vendi yne si një demokraci hibride, ka pasur një ecuri me ulje-ngritjet, dhe gjithmone duke synuar rritjen e saj per te arritur sa me lart. Ashtu si ne cdo aspekt te jetes socio - ekonomike në Shqipëri edhe liria e medias ka pasqyruar oshilacionet e zhvillimit të vendit.

Media shqiptare para viteve'90 ka qene nje media e cunguar, kjo pasi regjimi kishte si ligj centralizimin e jetes. Pra gjithshka ne funksion te partise dhe pushtetit. Pas vitit 1990, pra me ndryshimin e sistemeve, fillon nje periudhe e re, demokracia, dhe demokraci do te thote liri. Liria eshte e gjithanshme, De Jure. De facto? Jo! Media do vazhdonte, madje do ti nenshtrohej nje diktati me te eger, autokracise. Autokracia po luante me median. Keshtu do te ecej me vite. Qeverite e ndryshme qofshin ato te djathta apo te majta, asnjehere nuk kane dashur qe te shkeptuen nga autokracia. Sot jemi vete protagoniste te kesaj "lirie".

"Ne kemi të drejtë natyrore që t’i përdorim pendat tona si dhe gjuhët tona, në rrezikun dhe sakrificën tonë. " - ‘LIRIA E SHTYPIT’ NË FJALORIN FILOZOFIK (1764).

Citate te tilla jane te shumta. Metafora qe ato percjellin eshte mese e qarte, emeruesi eshte i njejte: Liria!

" Kërcënimi më i madh për lirinë e mediave është bërë koncentrimi i mediave, i cili ekziston në të dyja nivelet - në nivelin lokal dhe në atë global. Prandaj, në shumë shtete

dhe në Bashkimin Evropian ka ligje kundër koncentrimit të mediave në mënyrë që të ruajnë pluralizmin medial." - Liria e te shprehurit dhe Liria e mediave, " ; ETC Graz.

Per ta mbyllur dua te citoj citatin e Andres Chydenius, parlamentari suedez i cili hartoi Aktin e Lirise se Shtypit ne Suedi: " Liria e nje kombi eshte gjithmone ne proporcion me lirine e tij te shtypit"

Alketa Luari

2 Dhjetor 2016

     

  CFAR PO NDODH ME ARSIMIN SHQIPTAR?

       

      Duhet te kuptohet qe reforma ne arsim nuk mund te kuptohet ne pak muaj. Nuk mund te pretendohet qe gjithshka qe qeveria vendos ( ne kete rast tema e te drejtave te studimit) te jete e drejte, dhe kjo per me teper kur vendoset pak muaj para mbarimit te vitit shkollor. Ne te gjithe opsionet, sado qe perpiqen te nxjerrin justifikime nga me te ndryshme, ajo perseri ngec. 

     Nese do te ktheheshim vite prapa do te shikonim qe me cdo qeveri qe ka ardhur ka nxjerre ligjet e saj duke mos marre parasysh asnje mendim te kujtdo subjekti, ne kete rast te nxenesve.

     Para viteve '90 ligji ishte shume i prere: ne universitet vetem nxenesit me nota me te mira, pra mesatarja e 4 viteve duhet te ishe mbi 8.5. Dhe kjo as qe diskutohej!!!

     Me fillimin e proceseve demokratike, ky sistem u hoq duke u quajtur i vjeter dhe " komunist" ( per turp) dhe u nxorr sistemi i konkursit. Duke pasur nje kerkese te madhe por edhe probleme te llojit qe kishte ne mitmarjje ne mosmarrjen e konkursit nga nxenesit duke cuar ne shkolle ata qe nuk e meritonin dhe studentet exelente nuk fitonin u pa e udhes qe te ndryshohej perseri ligji.

    Vitet kalonin, qeverite ndryshonin dhe bashke me ndryshimin e tyre vinin edhe ndryshimet e ligjeve. Pra ketu hyn edhe arsimi. Hapja e shkollave dhe universiteteve private pa kriter shenoi nje njolle te  zeze ne arsimin shqiptar. Dipllomat qe bliheshin, korrupsioni masiv ne trupen arsimore etj. Per fat te mire nisma per mbylljen e shumicave te ketyre pseudoshkollave rezultoi i dobishem.

    

       Por cfar po ndodh aktualisht? Ka disa vite qe qeveria aktuale i eshte rikthyer pikerisht asaj metode te vjeteruar ose " komuniste" ndaj arsimit te mesen, pra rishfaqet mesatarja e kater viteve. Dhe pse ndodh e gjitha kjo? Flasin vete faktet: u provuan te gjitha metodat, askush nuk pati sukses dhe prape u rinis gjithshka nga e para aty ku ishte nderprere. Por... Ka dhe nje por nga mbrapa, iane bere disa shtojca; provimet me zgjedhje!

      Deri ketu dakort. Por me tej? Fillon dhe nderlikohet. Te gjithe nxenesit, pa perjashtim, duhet qe pervec mesatares qe kane arritur duhet te bejne provimin me zgjedhje . Edhe ketu jemi ne rregull. Nxenesit exelente  aty dalin me sukses. Po pastaj? Ne fund nuk fitojne! Si duhet ta quajme kete? Une nuk kam fjale! Kush nga ju mund te ma shpjegoje?

" KUR DO JEMI TE VETEDIJSHEM??? "

Kur do jemi te vetedijshem? Eshte mese e dukshme. Jemi ne prag te nje katastrofe universale. Kjo sepse jemi pikerisht ne, njerezimi, qe cdo dite shkaterrojme gjithshka dhe

nen urdherat e diktuara nga njerez qe kane pushtet, dhe pushteti ka nje emer: para!!! - mony - denaro dhe ne sa e sa gjuhe te botes perdoret.

Shikojme cdo moment,tragjedi te ndryshme, duke filluar qe me ato me te parendesishmet ( gjithmone sipas mendjes tone) por qe mund te jene te medha. Por cfar duhet te bejme?

Duhet te presim qe te shtohen akoma me shume? Duhet te rrime indiferent ne folezen tone me termin e famshem: " E c'me duhet mua? Mjafton qe shtepia ime mos te digjet". Indiferenca! Nje tjeter gje e keqe e njerzimit. Shikohen femije qe dhunohen dhe nuk reagojne. Ose ky reagim eshte shume i vogel ne krahasim me ate qe duhet te jete ne te vertete,

Vlerat e njeriut jane te shenjta, pasi pa njerezim nuk ka jete ne toke. Shume semundje, po perhapen kudo ne planetin toke, semundje qe deri me tani nuk ishin pare e degjuar. Mendja e njeriut nuk mund ti imagjinonte. E pra, keto semundje e kane nje preajrdhje. Fjala e pare, eshte: "Afrika mbartesja e te gjitha semundjeve". Por tashme, Afrika ia ka lene vendin nje tjeter kontineti,

Amerikes Latine.

Por e verteta qendron krejt ndryshe! Nuk jane aq shume njerzit qe sjellin keto semundje, sesa te tjere, te fuqishem, teper te fuqishem,

Organizata te Fshehta Boterore qe veprojne, provokojne te keqen ne dem te popujve dhe per perfitimet e tyre kolosale.

Konspiracionet nuk jane me nje term romanesh me spiunazh, jo!!! Ato jane aktuale, ato veprojne, madje pse jo, edhe ne Shqiperi.

Prej shekujsh, qe ne fillimet e shek. te 19- te, pushtetet nuk udhehiqen nga kryetaret e shteteve, madje edhe monarkite, kane dike mbi koke, por emrat e tyre jane te fshehte. Ndersa politka qe ata ndjekin eshte fare e qarte: " Une te jap nje kredi te madhe per ekonomine e vendit tend, por edhe per fitimin tend personal. Detyra jote eshte te ndjekesh udhezimet e mia pike per pike, perndryshe je karte e djegur". Luhet edhe me jetet e tyre, ata nuk falin!!!.

Shembujt jane te shumte, madje jane bere te ditur nga gazetare te shkrimtare te famshem boterore qe pre dekadash ndjekin veprimtarine e ketyre organizatave te fshehta. Njerzit duhet ten ndergjegjesohen, te ngrihen, jo vetem ne rangje lokale, por kudo ne bote. Nuk mund te lejojne qe tu shkaterrohet e ardhmja per qejf te ketyre njerezve te paskrupuj, qe per hir te pushetit, parase, kerkojne shfarosjen e njerzimit dhe nje rend te ri boteror nen diktatin e tyre.

Dhe ne fund dua ta mbyll kete shkrim me nje thenie te famshme te njerit prej personaliteteve te politikes boterore Benxhamin Dizraeli, ( 1802 - 1886) njekohesisht shkrimtar dhe historian, ish kryeministri i pare Mbreterise se Bashkuar, nen mbreterimine mbretereshes Viktoria.

" Bota qeveriset nga personazhe krejt te tjere, nga ata qe mendohen, personazhe te cilet veprojne ne fshehtesi"

11/8/2016

" Kur ndihmesa shnderrohet ne mosmirenjohje!"

Aspektet sociale qe shoqerojne jeten tone te perditshme jane me mijra. Problemet jane nga me te ndryshmet, duke filluar qe me agimin e dites se re, here me diell e here me shi, ( ne menyre metaforike kjo) dhe deri tek ato me te medhajat, me te rendat.

Por une dua te ndalem ne nje ceshtje qe keto vitet e fundit po perhapet teper. Te qenurit inferior nga shoqeria, perballja me realitetin por... Kety hyn dicka e re, ose pak e perfolur. Mosmirenjohja e ketyre inferioreve kundrejt shoqerise qe u shtrin krahun ne mbeshtetje te tyre.Te qenurit inferior, u perket personave me aftesi te kufizuar, te etnive te ndryshme, te klasave sociale etj.

Shikojme shume femije rome qe lypin ne rruge. Ndjehem keq, nje dite ndesha me dike i cili erdhi dhe me kerkoi lek. E pyes: " kush te ka derguar? - nuk me kthehu pergjigjje, edhe pse pergjigjjen e dija. Atehere vendosa ti jap dicka per te ngrene por... Ai e refuzoi, madje insistoi qe ti jepja vetem lek. Nuk mund te matesha me nje femije, por pasi nuk ia dhashe dhe i thashe perseri qe ti jepja per te ngrene ai foli nje fjale jo te pershtatshme per moshen e tij.

Si quhet kjo? Mosmirenjohje! Ku i ka mesuar ky femije keto fjale? Sigurisht nga prinderit e tij. Ku e ka mesuar virtytin e mosmirnejohjes, pra qofte edhe nje faleminderit? Nga familja!pra familja eshte baza e gjithshkaje!

Por le te kalojme tek brezi me i madh. Jane pikerisht ata qe me pjekurine, e tyre, qofte edhe pse i perkasin nje klase sociale te ulet, ose nje etniteti te ndryshem, duhet te jene mirenjohes per ata qe shoqeria dhe shteti u ofron.

Pa dashur te bej avokaten e djallit, por realiteti flet ndryshe. Sapo atyre u jepet mundesia per te ecur perpara ne jete, ndryshojne teresisht ne cdo aspekt! Madje ka edhe nga ata qe me fytyre engjellore, dhe me sjelle arrogante, cinike, egoiste, mendjemadhesie, per mos folur per mashtrimet qe bejne nder sy, arrijne deri aty sa te perflasin edhe ata qe i kane ndihmuar ne momentet me te veshtira te jetes se tyre. Perse kjo sjellje? Deri dje, ishit kokeulur, qanit, kerkonit ndihme. Ndersa tani? Ku shkoi perulesia? Arrijne qe me karten e te qenurit inferior, luajne me njerzit, pra me njerez te fuqishem, qofshin pushtetare, madje arrijne deri te autoritetet fetare. Shkojne, flasin, pergojojne, madje qajne para tyre dhe hedhin parrulen e famshme" na neperkembin se jemi ( shembull) rom, etj. Detyra e nje autoriteti fetar, eshte ti ndihmoje njerzit, por jo te budallallepset pas fjaleve te njerzve te ketij lloji, por ti peshoje dhe ti gjykoje me drejtesi. Madje, t'ja veri ne dukje pikerisht atij qe po i ankohet se ne rradhe te pare gabimin duhet ta shikoje te vetja.

" Kush eshte pa mekat le te hedhe gurin i pari " - BIBLA!!!

Ishte nje shkrim qe kisha kohe qe mendohesha nese duhej ta shkruaja apo jo. Mbase "frika" e moskuptimit nga shume persona, do e bente paska te veshtire botimin e tij. Por nje ngjarje qe pashe dhe degjova me beri me te vendosur qe jo vetem ta hidhja kete hap, por dhe tu drejtohem ketyre njerezve: " mos harroni nga vini, ne c'llum po notoni dhe si do perfundoni. Cdo gje ka nje kufi! Mos kafshoni doren qe ju ka dhene per te ngrene. Gjykimin e jep vetem zoti siper"

Tjetersimi i historise!

Gjithmone ndesh ne editorialet e perditshme shkrime nga me te ndryshme. Secila prej tyre eshte e shkruar me nje gjuhe, qe le shume per te deshiruar. Flas per gjuhen mediatike e cila cdo dite e me shume i humbet vlerat e saj, per t’iu pershtatur gjithnje e me shume nje plagjature te rendomte kronike , pra te folurit e zakonshem. Kjo ne te gjitha temat, socio – ekonomike – historike. Pikerisht per kete te fundit, dua te ndalem edhe une, pra argumentimi dhe gjuha e perdorur ne nje shkrim me teme historike.

Dje, ne gazeten “ Panorama” e dt. 28, eshte botuar nje shkrim ku flitet per nje ngjarje gjate Luftes se II Boterore, ne Shqiperi. Behet fjale, per batalionin “ Hakmarrja” dhe ku specifikohet komandanti i ketij batalioni, Petrit Dume dhe komisari Josif Pashko. Ceshtja ne fjale, ka te beje per nje ngjarje, qe daton ne vitin 1941 ( gjithmone sipas z.Ekrem Bardha, i cili e ka bere kete shkrim) bazuar ne librin e shkrimtarit Naum Priftit me titull “ Kush e filloi luften civile ne Shqiperi”. Gjithnje sipas komenteve te z. Bardha, del qe luften civile, e kane filluar komunistet. Kjo fale nje ndodhie, nje vrasjeje qe daton ne vitin 1941, dhe qe eshte kryer nga komunistet.

Pyetja qe une i drejtoj ne kete rast z.Ekrem, eshte fare e thjeshte: Z.Ekrem, juve ku jeni bazuar ne shkrimin tuaj? Pra  cfare dokumentash keni studiuar per te arritur ne konkluzionin tuaj? Sepse gjithshka qe ju keni shkruar ne kete gazete, eshte kryekeput fallco, ose per te perdorur nje gjuhe paksa me te bute, me qellime te keqija. Ose… ngelet per tu pyetur: Kujt krahu politik i sherbeni?

Tani, jam une ajo, qe po jua faktoj me fakte, qe gjithshka qe ju keni e shkruajtur eshte e gabuar.

Si fillim, per te gjithe lexuesit, ketu perfshiheni edhe ju z.Bardha, ne Shqiperi nuk ka pasur lufte civile, por, segmente te vogla te kesaj lufte. Dallimi mes nje lufte civile, dhe segmente, eshte fare e qarte: Lufta civile ne vetevete perfshin nje konflikt te hapur ne te gjithe vendin, e quajtur ndryshe, vllavrasje.  Ndersa, luftimet lokale, ndermjet dy kraheve te kunderta politike, ne ate kohe Fronti Nacionalclirimtar dhe Balli Kombetar, nuk ishin te se njejtes permase. Pra, fronti luftonte kunder nje bashkepuntori te pushtuesit, qofshin ata italiane dhe gjermane. Madje, gjithmone, Partia Komuniste, ose Fronti Nacionalclirimtar u bente gjithmone thirrje kujtdto qe afrohej ose bashkepunonte me pushtuesin, te kujtdo krahu politik qe ata u perkisnin te largoheshin ose te hiqnin dore, kjo pasi nuk duhej te kishte konflikte vllavrasese. 

        Le te kthehemi te ceshtja ne fjale, te ndodhia e vitit 1941. Ju tregoni nje ngjarje, qe edhe ka ndodhur, kete nuk mund ta mohoj, por kete ngjarje, ju e parashtroni ne nje kontekst kohor te gabuar. Ju thoni, qe nje djale me emrin Xhevdet Rramolli, djali 25 vjecar qe vazhdonte studimet ne Liceun e Korces, rridhte nga nje familje nacionaliste ballistesh. Jo me kot e kam nenvizuar fjalen e fundit. Me tej, ju vazhdoni: ” Komunistet e batalionit “ Hakmarrja” te urdheruar nga komandant Petrit Dume dhe komisar Josif Pashko, ndaluan veturen e tij dhe e urdheruan te zbriste, duke e ekzekutuar dhe lene Xhevdetin te mbyutur ne gjak. Pamja e tij behej edhe me e rende per faktin se e kishin masakruar me thike, duke I prere veshet dhe gishtrinjte. Ishte viti 1941.”

     

                                                 

                                                     Petrit Dume 1920 - 1975

Perseri jo me kot i  kam nenvizuar keto paragrafe pasi pikerisht ne keto te fundit del e verteta. Z. Ekrem, dua tua bej te ditur, se batalioni “ Hakmarrja” eshte formuar ne 5 maj te 1943 dhe jo ne vitin 1941 sic e nxirrni ju! Petrit Dume ne vitin 1941, ka qene nxenes ne shkollen teknike te Korces, dhe si rrjedhoje nuk mund te kete qene njekohesisht edhe ne cete edhe nxenes. Madje, ai e filloi aktivitetin e tij ne mal me krijimin e cetes se Kolonjes, ne qershor te vitit 1942. Kjo cete, ishte nder te parat formacione te armatosura te LANC-it ne qarkun e Korces. Dhe ne saje te perkushtimit por dhe aftesive te tij, ai u caktua komandant i bataliionit “ Hakamrrja” qe sic e kam permendur me siper u krijua ne 5 maj te 1943 detyre qe do ta mbante deri ne dhjetor te po atij viti.

                                    Harta e batalioneve partizane te formuara deri ne korrik te vitit 1943

                                           Batalioni " Hakmarrja" viti 1943. 

     

                   Ne foto mund te shihen qarte emrat e luftetarve te ketij batalioni.   

   Po keshtu, edhe Josif Pashko, te cilin ju e permendni si komisar politik te ketij batalioni, nuk ka qene ne ate kohe. Kjo, pasi ai ishte ne Elbasan, ku punonte si mesues ne shkollen Normale. Me vone, gjithmone nga ai vit e deri ne clirimin e vendit, J.Pashko, ka qene komisar politik  i disa brigadave partizane.

Le te hidhemi te Balli Kombetar. Ju thoni qe viktima Rramolli rridhte nga nje familje nacionaliste ballistesh. Por mire more z. Ekrem,  si mund te thoni ballistesh, ne vitin 1941? Kur Balli Kombetar u themelua ne shtator te vitit 1942, menjehere pas Konferences se Pezes!!!

U perpoqa qe me kete shkrim, te jap ne menyre sa me te detajuar, bazuara mbi fakte, por dhe te sakte, nje ngjarje e cila, nuk ka qene as e para dhe as e fundit ne morine e ngjarjeve  qe rendom ndodhnin gjate Luftes se II Boterore ne vendin tone. Me kete, nuk dua te justifikoj askend, por realiteti nuk mund te fshihet. Nuk mund te tjetersohet per hir te nje pale qe kerkon te domosdoshmerisht te tjetersohet historia e Luftes Antifashiste Nacionalclirimtare. Kete e them nga pozita ime si historiane qe mbulon pikerisht kete epoke, sepse e verteta nuk mund te fshihet ose anashkalohet. Jo! Vetem per nje gje biem dakort ne kete shkrim z.Ekrem: Ne fund fare, ju keni shkruani dhe me te drejte, ; “ Duhet te reflektojme dhe te tregojme te verteten, edhe pse shpesh ajo eshte e hidhur, por ne fund te fundit e verteta ne tregimin e ngjarjeve i sherben trashegimnise qe do tu leme brezave”. 

NE EMER TE KUJT...?

DJE MBARE BOTA PERJETOI NJE NGJARJE MAKABRE QE NDODHI NE NJE QYTEZE NE FRANCE.

NJE PRIFT KATOLIK, I MOSHUAR, 84 VJECAR U MASAKRUA NE MENYREN ME BARABARE NGA NJE 19 VJECAR ARAB.

MOTIVI?: " ALLAHU EKBER" !!!!!!!!!!

E JO! KETU NK KA PUNE ALLAHU EKBER! KY ESHTE NJE PERVERSITET SADIST NE EMER TE SE ASHTEQUAJTURIT ALLAH, (ZOT). PRA, UNE VRAS NE EMRIN TEND!

E JO! KETU NK KA PUNE ALLAHU EKBER! KY EESHTE NJE PERVERSITET SADIST NE EMER TE SE ASHTEQUAJTURIT ALLAH, (ZOT). PRA, UNE VRAS NE EMRIN TEND!

I IMAGJINOJ ULERRIMAT DHE KELTHITJET E TYRE PLOT GEZIM, SEPSE KANE VRARE DIKE! " TRIMERI E MADHE"!!!!

CFAR DESTINACIONI PO MERR DHUNA? PAS PERFUNDIMIT TE LUFTES SE II BOTERERORE, NISI LUFTA E FTOHTE, PERENDIM - LINDJE! KAPITALIZMI KUNDER KOMUNIZMIT DHE ANASJELLTAS!

PAS RENIES SE KOMUNIZMIT, NE VITIN 1990 FILLON NJE TJETER EPOKE LUFTRASH: LUFTRAT PER ETNITET, KJO E PERQENDRUAR NE RAJONIN BALLKANIK, NE ISH JUGOSLLAVI.

NJEKOHESISHT EDHE NE ISH REPUBLIKAT SOVJETIKE E NJEJTA LUFTE ZHVILLOHEJ NE TE EMER TE SE ASHTEQUAJTUES PAVARESI!!!

POR TABLOJA ME EMRIN PIKTURE REALE, MADJE FOTOGRAFI BARDH E ZI, PO ZMADHOHEJ CDO DITE E ME , SHUME. NE LINDJEN E LARGET, NE NJE VEND ME EMRIN AFGANISTAN, LINDI NJE RRYME E RE, TERRORIZEM NE EMER TE FESE! " ALLAHU EKBER" KUNDER KRISHTERIMIT.

UDHA E KESAJ RRYME NUK MUNDI TE NDERPRITEJ QE NE FILLIMET E SAJ. KISHTE MUNDESI, POR POLITKAT NDERKOMBETARE, AGJENTURAT QE E KRIJUAN KETE FARSE, DONIN VATRA LUFTE. LUFTA ESHTE PUSHTET, DHE PUSHTETI MBART GJITHSHKA TE KEQE.

VITET IKIN. AFGANISTANI IA LE STAFETEN NJE VENDI TJETER. SHUME ME AFER EUROPES. SIRIA! TERRORRIZMI MERR NJE EMER TJETER, ISIS!

TASHME LUFTA E III BOTERORE KA FILLUAR! DERI KUR? PROFECITE E BIBLES PO PERMBUSHEN. JEMI NE PRAG TE NJE APOKALIPSI. CFAR DUHET TE BEJME?

E THJESHTE: VETE NJERZIMI DUHET TE NDERGJEGJESOHET QE DHUNA DUHET HEQUR NGA FJALORI I JETES. DHE NE VEND TE SAJ DUHET ZEVENDESUAR VETEM ME NJE FJALE:

PAQE! PAQE ESHTE JETE, ESHTE DASHURI!

ISHTE KOHA E IDEALIT

Nxenese te Institutit Femeror Shkoder (Foto e vitit 1942)

Kur një popull lufton për lirinë e vendit të vet, ky është akti më sublim. Kjo gjë mund  të thuhet edhe për popullin shqiptar, i cili gjatë Luftës së II Botërore tregoi se liria është gjëja më e shenjtë. Megjithese i vogël në numër ai arriti të bëjë një luftë heroike duke i treguar mbarë botës se çfarë është në gjendje të bëjë një vend sado i vogël për pavaresinë e tij.

Lufta e II Botërore solli shumë viktima. Do të ishte pikërisht rinia që do ti bënte ballë luftës nacionalçlirimtare që  me pushtimin e Shqipërisë. Do të ishte kjo rini që do të vihej që në fillim në krye të demostratave në prag të pushtimit fashist. Edhe më vonë do të ishte rinia, sidomos rinia shkollore që asnjëherë nuk u pajtua me pushtimin Italian, përkundrazi ajo e vazhdoi luftën e saj kudo që ishte. Sa më e rëndë bëhej gjendja, aq më e madhe bëhej urrejtja.

Do të ishte kjo rini shkollore, që do ti thoshte: Jo fashistizimit kudo, do ti thoshte Jo demagogjisë, dhe do ti thoshte po luftës për liri. Shumë të rinj u vranë, u burgosën, të tjerë u zhdukën pa lënë gjurmë, por kjo e ndezi akoma më shumë dëshirën për liri. Të rinj fare të rinj por të rritur nga lufta ose siç u thoshte populli “ të marrin gjak në vetull “.

Edhe rinia shkollore dha kontributin e saj. Dhe nuk duhet harruar që Tirana ishte vatra kryesore e luftës. Cdo nxënës që në fillim e kuptoi se “ liria nuk dhurohet por fitohet”. Kështu bënë dhe ata... Nuk ndejtën duarkryq,  por braksisën shkollat dhe filluan luftën. Edhe per ta ishte e dhimbshme “ të braktisje bankat e dijes” por ja që lufta për lirinë e vendit kishte rëndësi më të madhe se shkolla .     

Po përflitet shumë dhe madje ende nuk arrihet të vihen pikat mbi i përsa i përket kësaj çështjeje. Fillon dhe mbaron ideja e një urrejtjeje surreale, ekstremiste vetëm sepse lufta u udhëhoq që më vonë do të vendosnin rendin e ri në Shqipëri.

Në çdo dokument që është gjetur, pra përdorur për punimin, jam përpjekur që të balancohem, ku prioritet kryesor është e vërteta , as më shumë e as më pak. Dokumentat janë kryesisht të Akrivit Qëndror Shqiptar por edhe nga shtypi i kohës. Është e kuptueshme që kritikat, mendimet, idetë nuk do të mungojnë, nuk do jen unike, madje do të ketë edhe sulme, qofshin politike apo të karakterit personal.

Ne fotot: Qemal Stafa, Branko Kadia, Ramiz Xhabija (Shkurt 1942)

Ky libër nuk ka ndërmend, të paragjykojë ose të cënojë interesat e njërs apo tjetrës palë, kushdo qofshin ato. Ky libër u dedikohet të rinjve shqiptarë, asaj shkollore, që ishin avantguardia ( pararoja) e LANC-it, duke sakrifikuar edhe jeten e tyre për çlirimin e vendit. Besoj se këtu jemi të gjithë dakort!

Politika qëndron jashtë! Nuk mund të mendohet që kjo luftë u bë për interest e PKSH, siç thuhet dhe vazhdon ende të shkruhet për fat të keq në disa media. JO! Luftën e bëri populli shqiptar, ku rolin kryesor e luajti rinia . Dhe pikërisht këtë rol, jam përpjekur ta zgjeroj në këtë libër, të nxjerr dokumente dhe fakte të reja që pasqyrojnë ketë të vërtetë që gjithsecili prej nesh kërkon të dijë. Kjo e vërtetë është reale, jo një invencion, është një realitet, që me plotkuptimin e fjalës mund të quhet e SHENJTE! Kush bie për Atdheun, ai ka fituar diçka të shenjtë, që nuk mund ta fitojë çdo njeri, të drejtën që populli të vejë para varrit të tij dhe të përulet me respekt të thellë.

Historishkruesi i Ballkanit, Xh. Kastellan, nënvizon edhe sa vijon: ”… Zogu ishte larguar përmes maleve me dëborë…”. Por gjithsesi, edhe nga disa të huaj është pohuar prerazi dhe qartë se, populli shqiptar i ndodhur përballë rrezikut të shpërbërjes, zgjodhi alternativën e qëndresës së armatosur, duke arritur në përfundimin logjik se, bashkimi, si një dhunti e hyjshme e tij, do të ishte edhe mjeti më i efektshëm për t’ju kundërvënë së keqes. Vatrat e qëndresës kundër pushtuesve, në fillim e deri në ditën e çlirimit në fundvitin 1944, u shndërruan në legjendë. Nga dita e parë e pushtimit e deri në çlirimin e plotë nga pushtuesit e huaj, kudo ku e deshte interesi i mbrojtjes së Atdheut, u derdh gjaku i shtrenjtë i shqiptarit.

Duke e mbyllur, po citoj këtu një thënie të famshme nga një njeri I madh, një poet, edhe ai i ri në

|Ne foto: Nxenese te Institutit Femeror "Nena Mbretereshe", Tirane - 1940

 moshë, i një epoke tjetër, por që kishte njësoj idealin e lirisë, poeti i famshëm hungarez Sandor Petef:

                     

    PËR DASHURINE JAP JETËN, PËR LIRINË JAP DASHURINË!

https://www.youtube.com/watch?v=WnwRmUmIxEM